Polska rajem podatkowym dla chętnych. Mateusz Tomczyk dla NamZalezy.pl

’@Z cyklu prof. dr hab. inż. Władysław Mielczarski autorytet fanatyków czarnego ładu.

W poniedziałek opublikowaliśmy artykuł, w którym naświetlaliśmy poważny błąd merytoryczny zawarty w komunikacie rządu po spotkaniu z górniczymi związkowcami. Ministerstwo zapowiedziało w nim „odejście od obligatoryjnego handlu energią poprzez giełdę”. Rząd i związkowcy byli przekonani, że to „ograniczy import energii i zwiększy jej produkcję w krajowych elektrowniach”.
W artykule wyjaśnialiśmy, że nałożony na elektrownie obowiązek sprzedaży energii elektrycznej przez giełdę jedynie zwiększa przejrzystość rynku i nie ma związku z importem energii. Ten wynika z różnicy cen między rynkami i odbywa się w dużej mierze bez wiedzy o źródle pochodzenia energii. Nasi rozmówcy tłumaczyli, że efektem proponowanej zmiany będą najwyżej wzrosty rachunków za prąd.

Mity na temat importu energii
We wtorek okazało się, że ministerialny komunikat odsłaniał tylko część niezrozumienia zasad handlu energią w Polsce ze strony górniczych związkowców i – najprawdopodobniej – części przedstawicieli rządu. Na jednym z portali branżowych profesor Władysław Mielczarski z Politechniki Łódzkiej opublikował swoją analizę przygotowaną „na prośbę” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność”. Dołączona została do niej prezentacja, która – jeżeli wierzyć jej opisowi – została zaprezentowana przedstawicielom rządu i związkowcom w trakcie piątkowych obrad Zespołu ds. Transformacji Górnictwa, którego owocem był ten nieszczęsny komunikat.
W dużym uproszczeniu Ministerstwo Aktywów Państwowych uznało, że giełdowy handel energią, gdzie kupujący i sprzedający są dla siebie anonimowi, utrudnia państwowym spółkom energetycznym kupowanie dla swoich klientów (kilkunastu milionów gospodarstw domowych i tysięcy firm) energii elektrycznej z węgla (droższej od tej rynkowej). Zniesienie obowiązku obrotu giełdowego miałoby więc ułatwić im zawieranie transakcji z własnymi elektrowniami spalającymi węgiel, aby te pracowały więcej godzin w roku (wypierając z rynku elektrownie produkujące taniej, prawdopodobnie na… węgiel brunatny).
To miałoby, w jakiś magiczny sposób, sprawić jednocześnie, że na polską giełdę przestanie wpływać energia elektryczna z innych państw. Profesorska analiza przekonuje bowiem, że poziom importu energii do Polski to decyzja polityczna, że zarabiają na tym jakieś nieznane autorom analizy podmioty i że kupowanie prądu za granicą zagraża bezpieczeństwu państwa.
Analiza i prezentacja ukazały się w serwisie cire.pl pod trafnym tytułem „Mielczarski: Mity importu energii elektrycznej”. Dawka mitów zaprezentowanych przez profesora Politechniki Łódzkiej była jednak tak duża, że oświadczenie ws. nieścisłości jego analizy wydały nawet niezwykle powściągliwe Polskie Sieci Elektroenergetyczne.
(…)
W opublikowanym wcześniej na portalu cire.pl artykule pt. „Polska bez własnego węgla będzie zdana na import” prof. Mielczarski twierdzi, że w 2040 r. będziemy musieli produkować wciąż ok. 85 TWh energii z węgla kamiennego czyli nawet więcej niż obecnie, ponieważ „braki energii elektrycznej mogą być uzupełnione tylko poprzez elektrownie węglowe”. Elektrowni atomowej nie wybudujemy, a „możliwości wykorzystania gazu w energetyce wielkoskalowej są oganiczone”.
Dalej prof. Mielczarski pisze, że jeśli zamkniemy kopalnie węgla, to potrzebne będzie 35 mln ton węgla z importu, do tego zdaniem profesora trzeba doliczyć 30 mln ton na potrzeby ciepłowni i odbiorców indywidualnych. Na te prognozy powołują się także górniczy bonzowie związkowi.
Innymi słowy, profesor Mielczarski zakłada, że w Polsce przez dwadzieścia lat nie zmieni się nic. Ludzie dalej będą palili węglem w kopciuchach, ciepłownie zlekceważą unijne przepisy dyrektywy MCP  i normy BAT, które praktyczne eliminują węgiel po 2030 r. Stare elektrownie węglowe zostaną zastąpione przez nowe i wszystko będzie tak jak dawniej. Gdzie miałyby powstać te nowe elektrownie węglowe, kto miałby je wybudować, za czyje pieniądze – to są nieistotne szczegóły.
Zapewne wystąpimy też z Unii Europejskiej, ale profesor już o tym litościwie nie wspomina.
Górnicze związki zawodowe, zwłaszcza „Solidarność” uporczywie próbuje znaleźć winnych własnych błędów. Przez lata związkowcy unikali jakiejkolwiek dyskusji o restrukturyzacji, cięciu kosztów, uzależnieniu wynagrodzeń od wydajności, zamykaniu nierentownych kopalń i zwiększaniu nakładów inwestycyjnych w tych lepszych. Winni byli zawsze inni − energetyka, która spala za mało „czarnego złota”, zły „ruski węgiel”, bo jest wydobywany dużo taniej od polskiego i polskie państwo, które rzekomo obłożyło górnictwo nadmiernymi podatkami. Notabene, jak jest naprawdę, pokazał przełomowy raport NIK z 2016 r.
Teraz chłopcem do bicia stał się import prądu. Szkoda, że prof. Mielczarski ryzykuje swoim autorytetem naukowym firmując zasłonę dymną, która ma ułatwić robienie zwykłym górnikom wody z mózgu przez tracących „rząd dusz” na kopalniach działaczy związkowych. Gorzej, że w jego teorie, oderwane od realiów prawnych i ekonomicznych, zdają się wierzyć nawet niektórzy ministerialni urzędnicy i politycy. I na podstawie analizy utkanej błędami merytorycznymi przygotowują zmiany prawa.
Wszystkich przekonanych o nieomylności profesorskich autorytetów czujemy się w obowiązku ostrzec. Prognozy prof. Mielczarskiego dotyczące polityki klimatycznej się nie sprawdzają. Na własne uszy słyszeliśmy, jak na konferencji organizowanej w 2017 r. przez ambasadę Niemiec profesor mówił, że Berlin nigdy nie dopuści, aby ceny uprawnień do emisji CO2 wzrosły powyżej 15 euro, bo byłoby to zabójcze dla niemieckiego przemysłu. Od dwóch lat ceny przekraczają 25 euro, przemysł nad Renem ma się świetnie, a kanclerz Angela Merkel jakoś nie rozpacza.

https://wysokienapiecie.pl/31936-awantura-o-import-pradu-profesor-zaryzykowal-autorytetem/

A teraz wisienka na torcie.

Zatrudnienie w górnictwie